فیلش یاد هندوستان کرد، برای ویزا گرفت!
هر چه بگندد نمکش می‌زنند، وای به روزی که هر چه بگندد نمکش می‌زنند!
چرا عاقل کند کاری که باز آید به کنعان غم مخور!
از خر شیطون اومد پایین سوار مترو شد!
پولاش از پارو بالا رفتند، دیگه برنگشتند!
کلاهش پس معرکه بود، با عجله رفت برش داشت!
قوری ز قلم قلم ز قوری / تو عشق منی گوگوری مگوری !
یکی از بزرگان اهل تمیز / از ترس زنش رفت زیر میز !
میازار موری که دانه کش است / که شلوار زیرش بدون کش است !
تو کز محنت دیگران بی غمی / بخور جای من جان من شلغمی !
تو نیکی میکن و در دجله انداز / خودم شیرجه میرم درش میارم !
وقتی کسی دست به سیاه و سفید نمی‌زند، حتما مارگزیده است!
«برگ سبز»ی است تحفه‌ای در «کیش»!
مامورم و مغرور!
ما هنوز اندرخم خمیازه‌ایم!
مرد آن است که در کشاکش دهر / شنگ ژیرین آشیا باشد!
حرف «بی‌حساب» جواب ندارد!
در «طنز» لذتی است که در «اسکناس» نیست!
کار را که کرد؟ آنکه حرام!!! کرد!
مشکلی نیست که آسانسور نشود / مرد آن است که سانسور نشود!
ایمیل فدایت شوم که برایت نفرستادن!
مگه «فرمول» علف خرسه!
حرف «زن» یکی است!
«ازدواج» اشکنک دارد، سرشکستنک دارد!
با هر دستی بدهی، با همان دست هم به سر خودت می‌زنی!
خیاط رو از نخش میشناسن، راننده آژانس رو از زاویه آیینه‌اش!
حلوای نقد بهتر از حلوای نسیه است!
حرفه و مردش!
شغال زرد برادر سگ راه راهه!
توبه گرگ، بی طمع نیست!
دست پیش رو می‌گیره، که دندون اسب پیشکشی رو نشمره!
موش تو سوراخ نمی‌رفت، دندون اسب پیشکشی رو می‌شمره!
باید دندون اسب پیشکشی زیر نیم کاسه باشد!
دیوار موش داره، موش هم دندون اسب پیشکشی رو می‌شمره!
دیگ به دندون اسب پیشکشی میگه، شام و ناهار هیچی!
یه مو از دندون! اسب پیشکشی می‌کنه، سراغ خونه کدخدا رو هم می‌گیره!
آشپز که دوتاشد، دندون اسب پیشکشی... (دیگه کم آوردم...!)
| 
