سلام سندرا جونم
يه چند وقتي فرصت نكردم به وبلاگت سر بزنم خيلي دلم تنگ شده بود. چقدر طرف زيادي از دلش شده كه خريتش را آنچنان بر ديوار حك كرده تا با هيچ حلالي از بين نره .
